مروری بر نرخ شیوع استفاده از ضدبارداری‌ها در افغانستان
DOI::
https://doi.org/10.61438/jsrqj.v8i2.24کلمات کلیدی:
ضدبارداری‌ها, افغانستان, شیوع, تنظیم خانوادهچکیده
پیشینه و هدف پژوهش: برنامه‌ی تنظیم خانواده و استفاده از ضدبارداری از اولویت‌های سلامت جسمی مادران و کودکان می‌باشد. اطلاعات کافی در مورد گسترده‌گی برنامه‌ی تنظیم خانواده و استفاده از ضدبارداری‌ها در افغانستان در دسترس نیست. در این بررسی مروری تلاش شده‌است تا از داده‌های موجود در این زمینه دید مناسبی بر نرخ شیوع استفاده از ضدبارداری‌ها مهیا شود و در راستای بهبود وضعیت شیوع استفاده از ضدبارداری‌ها اقدامات مناسب عملی اتخاذ گردد.
روش پژوهش: برای نگارش این بررسی مروری از اطلاعات موجود در گوگل اسکالر، پاب‌مد، سایت‌های وزارت صحت عامه، سازمان جهانی به‌داشت و برنامه‌ی ملی تنظیم خانواده استفاده شده‌است. از مقالات که در بازه‌ی زمانی سال ۲۰۰۱ تا ۲۰۲۳ چاپ گردیده، شمار ۷ مقاله گزینش و اطلاعات به‌ترتیب روایتی با استفاده از دستور پریزما (PRISMA) در این پژوهش گنجانیده شده‌است.
یافته‌ها: در این مقاله جدول روایتی از نتایج مقالات آورده شده‌است. براساس پژوهش‌های صورت پذیرفته در کشور آمار به‌دست‌آمده در زمینه‌ی نرخ شیوع استفاده از ضدبارداری‌ها در کشور تفاوت‌های چشم‌گیری نسبت به ساختار‌های جمعیتی نشان می‌دهد. کم‌ترین آمار در مطالعات انجام شده ۱۰.۴٪ است. بهر‌ه‌وری از ضدبارداری‌ها به ترتیب: ضدبارداری خوراکی، ۳۸.۵٪ کاندوم، ۳۰.۳٪ مدروکسی‌پروجسترون، ۱۷.۰٪ آی‌یو‌سی‌دی IUCD، ٪۱۵.۶، گزارش شده‌است. به‌صورت عموم نرخ شیوع استفاده از ضدبارداری‌ها در کل کشور به ۱۵.۴٪ می‌رسد.
نتیجه‌گیری: در افغانستان به‌دلیل وجود موانع بی‌شمار، استفاده از ضدبارداری‌ها و فاصله‌گذای میان بارداری‌ها ترویج نشده و بالعکس براساس آموزه‌های تندروانه‌ی افراد بی‌سواد جامعه استفاده از ضدبارداری‌ها خلاف باورهای دینی‌شان و حتی در تضاد با دستورات الهی دانسته شده‌است. براین اساس بر دولت‌مردان الزامی است که دراین زمینه برنامه‌های جامع و فراگیری را تهیه و در راستای سازگار کردن جامعه با آن از بزرگان دینی کمک بگیرد و در نهایت تمام جامعه را باید پویا بسازد.
دانلود
مراجع
Alsaleem, M. A., Khalil, S. N., Siddiqui, A. F., Alzahrani, M. M., & Alsaleem, S. A. (2018). Contraceptive use as limiters and spacers among women of reproductive age in southwestern, Saudi Arabia. Saudi Medical Journal, 39(11), 1109–1115. https://doi.org/10.15537/smj.2018.11.22817
Delkhosh, M., Merghati Khoei, E., Ardalan, A., Rahimi Foroushani, A., & Gharavi, M. B. (2019). Prevalence of intimate partner violence and reproductive health outcomes among Afghan refugee women in Iran. Health Care for Women International, 40(2), 213–237. https://doi.org/10.1080/07399332.2018.1529766
FP2020. (2022, May 18). Afghanistan. https://fp2030.org/afghanistan
Gille, H. (1984). Attitudes toward family planning. Draper Fund Report, 13, 3–5.
Islam, Md. K., Haque, Md. R., & Hema, P. S. (2020). Regional variations of contraceptive use in Bangladesh: A disaggregate analysis by place of residence. PLOS ONE, 15(3), e0230143. https://doi.org/10.1371/journal.pone.0230143
Jacobsen, H. B. (2016). Contraception, Abortion and Assisted Fertility Among Muslim Women A Look at Islamic Culture and Policy in Iran and Afghanistan. https://api.semanticscholar.org/CorpusID:34931040
Macnab, A., Aria, W., & Freitas, J. de. (2019). Engaging Afghan men at a societal level to increase women’s access to contraception. Medicine Anthropology Theory, 6(4), Article 4. https://doi.org/10.17157/mat.6.4.732
Packer, C. A., Rastagar, S. H., Chen, M., Bernholc, A., Hemat, S., Seddiqi, S., McIntosh, R., Costenbader, E., & Todd, C. S. (2020). Factors associated with reported modern contraceptive use among married men in Afghanistan. Reproductive Health, 17(1), 64. https://doi.org/10.1186/s12978-020-0908-1
Piran, P. (2004). Effects of Social Interaction between Afghan Refugees and Iranians on Reproductive Health Attitudes: Effects of Social Interaction between Afghan Refugees and Iranians on RH Attitudes. Disasters, 28(3), 283–293. https://doi.org/10.1111/j.0361-3666.2004.00259.x
Sato, M. (2007). Challenges and successes in family planning in Afghanistan. Manag Sci Heal, 6(6).
Sediqi, W. (2017). Utilization of family planning Methods in Kabul. Journal Of Applied Dental and Medical Sciences, 3, 2.
Shafiqullah, H., Morita, A., Nakamura, K., & Seino, K. (2018). The family planning conundrum in Afghanistan. Health Promotion International, 33(2), 311–317. https://doi.org/10.1093/heapro/daw081
Stone, R. A., Graham, S., & Kerr, G. B. (1974). Commercial Distribution of Contraceptives in Afghanistan: Actual and Potential Use of the Pharmaceutical Marketing System. Studies in Family Planning, 5(3), 83–89. https://doi.org/10.2307/1964943
Tober, D. M., Taghdisi, M.-H., & Jalali, M. (2006). “Fewer children, better life” or “as many as God wants”? Family planning among low-income Iranian and Afghan refugee families in Isfahan, Iran. Medical Anthropology Quarterly, 20(1), 50–71. https://doi.org/10.1525/maq.2006.20.1.50
Todd, C. S., Isley, M. M., Ahmadzai, M., Azfar, P., Atiqzai, F., Smith, J. M., Ghazanfar, S. A. S., Strathdee, S. A., & Miller, S. (2008). Cross-sectional analysis of factors associated with prior contraceptive use among hospitalized obstetric patients in Kabul, Afghanistan. Contraception, 78(3), 249–256. https://doi.org/10.1016/j.contraception.2008.05.005
Van Egmond, K., Bosmans, M., Naeem, A. J., Claeys, P., Verstraelen, H., & Temmerman, M. (2004). Reproductive Health in Afghanistan: Results of a Knowledge, Attitudes and Practices Survey among Afghan Women in Kabul: Results of a KAP Survey among Afghan Women in Kabul. Disasters, 28(3), 269–282. https://doi.org/10.1111/j.0361-3666.2004.00258.x
WHO. (2022). The Ministry of Public Health and WHO take action to strengthen family planning services in Afghanistan. https://www.who.int/about/accountability/results/who-results-report-2020-mtr/country-story/2021/afghanistan
WHO. (2023). Family planning/contraception methods. https://www.who.int/news-room/fact-sheets/detail/family-planning-contraception
##submission.downloads##
چاپ شده
ارجاع به مقاله
شماره
نوع مقاله
مجوز
حق نشر 2023 فصلنامه علمی - تحقیقی جامی
این پروژه تحت مجوز بین المللی Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 می باشد.
