همگرایی و واگرایی آمریکا و اتحادیه اروپا بر روند دولت‌سازی در افغانستان طی سال‌های 2001 – 2022
DOI::
https://doi.org/10.61438/bsrqj.v1i1.40کلمات کلیدی:
همگرایی, واگرایی, دولت‌سازی, افغانستان, یک‌جانبه‌گرایی, ایالات متحده, اتحادیه اروپاچکیده
تاریخ افغانستان را می‌توان فقدان دولت‌های بنیادی و ساختاری دانست، گرچه در یک قرن اخیر زمامداران به نام دولت، حکومت کردند؛ ولی فقدان دولت‌های پاسخگو باعث گردید تا کشور همواره در منازعه و خشونت‌های مزمن گیر بماند. بعد از سال 2001 که فصل جدیدی در صفحه تاریخ سیاسی افغانستان گشوده شد، آمریکا و اتحادیه اروپا به صورت مستقیم و غیرمستقیم در تمام موضوعات افغانستان دستِ باز داشتند. ضرورت و اهمیت را می‌توان شناخت نادرست از ساختار و بافت‌های فرهنگی، تاریخی و عدم توسعه‌یافتگی افغانستان در امر دولت‌سازی دانست. سؤال اصلی این است که همگرایی و واگرایی آمریکا و اتحادیه اروپا بر روند دولت‌سازی در افغانستان طی دو دهة اخیر چگونه بوده است؟ ظاهراً اتحادیه اروپا و آمریکا در موضوعات و مسائل دولت‌سازی در اصل و تعریف اختلافی نداشتند؛ اما در مورد نحوۀ تحقق و روش‌های رسیدن به اهداف تفاوت دیدگاه باهم داشتند؛ که این اختلافات تأثیر منفی بر روند دولت‌سازی در افغانستان گذاشت. در این تحقیق از روش تحلیلی- توصیفی و برای جمع‌آوری اطلاعات از ابزار کتابخانه‌ای، مقالات و فصلنامه‌ها استفاده شده است. یافته‌ها نشان می‌دهد که در طی دو دهة گذشته، اتحادیه اروپا و آمریکا با ایجاد و حمایت از یک دولت مقتدر در افغانستان اختلافی نداشتند؛ اما در مورد نحوۀ تحقق و روش‌های نیل به اهداف اختلافاتی باهم داشتند که منجر به ناکامی دولت‌سازی گردید.
مراجع
Ali Babaei, G. (2004). Culture of international relations (3rd ed.). Tehran: Ministry of Foreign Affairs. (in Persian)
Aminian, B., & Karimi Ghahroudi, M. (2012). The "state-nation-building" strategy of the United States in Afghanistan. Political Science Quarterly, 8(1). (in Persian)
Bahoush Fardghi, M., & Zangeh, P. (2016). Examining the trend of state-nation-building in post-Cold War Afghanistan (with an emphasis on the international, regional, and domestic dimensions). Politics Quarterly, 3(9). (in Persian)
Bat'hi, S. M., & Torabi, S. A. (2017). State nation-building in the Islamic world and contemporary American foreign policy. Political Studies Research Quarterly, 7(3). (in Persian)
Farsa'i, S. (2002). Axis of evil: A theoretical analysis of George W. Bush's new approach. Perspectives and Analyses Magazine, 158. (in Persian)
Gavam, A., & Zargar, A. (2009). State-building, nation-building, and the theory of international relations: An analytical framework for understanding and studying the world of states and nations. Tehran: Islamic Azad University, Science and Research Branch. (in Persian)
Gavam, S. A. (2013). Principles of foreign policy and international relations (19th ed.). Tehran: SAMT Publications. (in Persian)
Khalji, A. (2003). The US foreign policy approach to terrorism. Defense Policy Quarterly, 11(46). (in Persian)
Khalvazadeh, S. (2005). Transatlantic relations: Evaluating the European Union-US relations. Tehran: Contemporary Thoughts Institute. (in Persian)
Saadati, A. (2019). Transition to democracy in Afghanistan and the role of the European Union. Kabul: Ibn Sina Publications. (in Persian)
Shafiei, N., & Nourian, S. M. A. (2014). Analysis of the European Union's policy in Afghanistan based on liberal peace theory. Central Asian and Caucasian Review, 87. (in Persian)
Soroush, G. (2018). Investigating the impact of the European Union police on police reforms in Afghanistan (2007-2016). Afghanistan Research and Evaluation Unit, Journal Code D1870. (in Persian)
Sabhani, M. (2009). America's new strategy in Afghanistan. Foreign Policy Quarterly, 23(3). (in Persian)
